Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

crediti N N

  • 1 crēditum

        crēditum ī, n    [credo], a loan: solvere, L.: abiurare, S.
    * * *
    loan, debt, what is lent

    Latin-English dictionary > crēditum

  • 2 solūtiō

        solūtiō ōnis, f    [solvo], a loosing, relaxation, weakening: totius hominis.— Readiness, fluency: linguae.—Fig., a payment: rerum creditarum: iusti crediti, L.: Romae solutione impeditā fides concidit: explicatā solutione: appellare de solutionibus, Cs.
    * * *
    loosing, relaxation, weakening; payment

    Latin-English dictionary > solūtiō

  • 3 compensatio

    compensātĭo ( conp-), ōnis, f. [compenso], a weighing, balancing of several things together.
    I.
    Prop., in the lang. of business, a balancing of accounts, a rendering of an equivalent, equalizing:

    compensatio est debiti et crediti inter se distributio,

    Dig. 16, 2, 1; so ib. 24, 3, 15; Gai Inst. 4, 66 sq.: mercium, an exchange, barter (opp. pecunia), Just. 3, 2, 11.—
    II.
    Trop (only in Cic.):

    hac usurum conpensatione sapientem, ut voluptatem fugiat, si ea majorem doiorem effectura sit,

    Cic. Tusc. 5, 33, 95:

    incommoda commodorum conpensatione lenire,

    id. N. D. 1, 9, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > compensatio

  • 4 conpensatio

    compensātĭo ( conp-), ōnis, f. [compenso], a weighing, balancing of several things together.
    I.
    Prop., in the lang. of business, a balancing of accounts, a rendering of an equivalent, equalizing:

    compensatio est debiti et crediti inter se distributio,

    Dig. 16, 2, 1; so ib. 24, 3, 15; Gai Inst. 4, 66 sq.: mercium, an exchange, barter (opp. pecunia), Just. 3, 2, 11.—
    II.
    Trop (only in Cic.):

    hac usurum conpensatione sapientem, ut voluptatem fugiat, si ea majorem doiorem effectura sit,

    Cic. Tusc. 5, 33, 95:

    incommoda commodorum conpensatione lenire,

    id. N. D. 1, 9, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > conpensatio

  • 5 contributio

    contrĭbūtĭo, ōnis, f. [contribuo] (postclass.).
    I.
    A dividing, distributing:

    debiti et crediti,

    Dig. 16, 2, 1:

    in contributionem venire,

    ib. 24, 3, 7, § 4; 35, 2, 30, § 8.—
    II.
    A contribution:

    omnium,

    Dig. 14, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > contributio

  • 6 faenus

    faenus (less correctly fēn-, not foen-; cf. in the foll.), ŏris, n. [fe-, feo; cf.: faenum, femina, etc.; therefore, lit., what is produced; hence].
    I.
    Prop., the proceeds of capital lent out, interest (cf.: usura, versura): faenerator, sicuti M. Varro in libro tertio de Sermone Latino scripsit, a faenore est nominatus. Faenus autem dictum a fetu, et quasi a fetura quadam pecuniae parientis atque increscentis, Varr. ap. Gell. 16, 12, 7 sq., and ap. Non. 54, 5 sq.; cf.: faenus et faeneratores et lex de credita pecunia fenebris a fetu dicta, quod crediti nummi alios pariant, ut apud Graecos eadem res tokos dicitur, Paul. ex Fest. p. 86 Müll.: cf.: faenum (so it should read, instead of faenus) appellatur naturalis terrae fetus;

    ob quam causam et nummorum fetus faenus est vocatum et de ea re leges fenebres,

    id. p. 94:

    idem pecunias his faenori dabat,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170:

    pecuniam faenore accipere,

    id. ib. 2, 3, 72, §

    169: Scaptius centesimis, renovato in singulos annos faenore, contentus non fuit,

    id. Att. 6, 3, 5:

    faenus ex triente Idib. Quint. factum erat bessibus,

    id. ib. 4, 15, 7:

    iniquissimo faenore versuram facere,

    id. ib. 16, 15, 5:

    Graeci solvent tolerabili faenore,

    id. ib. 6, 1, 16:

    pecuniam occupare grandi faenore,

    id. Fl. 21, 51:

    dives positis in faenore nummis,

    Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421:

    faenore omni solutus,

    id. Epod. 2, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Capital lent on interest (very rare):

    argenti faenus creditum,

    Plaut. Most. 3, 1, 101:

    faenus et impendium recusare,

    Cic. Att. 6, 1, 4.—
    2.
    Meton., that lent to the soil, i. e. the seed:

    quam bona fide terra creditum faenus reddit!

    Plin. 2, 63, 63, § 155.—
    B.
    Gain, profit, advantage: terra, quae nunquam recusat imperium, nec unquam sine usura reddit quod accepit, sed alias minore, plerumque majore cum faenore, Cic. de Sen. 15, 51; cf.:

    semina, quae magno faenore reddat ager,

    Tib. 2, 6, 22; and:

    cum quinquagesimo faenore messes reddit eximia fertilitas soli,

    Plin. 18, 17, 47, § 162:

    saepe venit magno faenore tardus amor,

    Prop. 1, 7, 26; cf.:

    at mihi, quod vivo detraxerit invida turba, Post obitum duplici faenore reddet Honos,

    id. 3 (4), 1, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > faenus

  • 7 foenus

    faenus (less correctly fēn-, not foen-; cf. in the foll.), ŏris, n. [fe-, feo; cf.: faenum, femina, etc.; therefore, lit., what is produced; hence].
    I.
    Prop., the proceeds of capital lent out, interest (cf.: usura, versura): faenerator, sicuti M. Varro in libro tertio de Sermone Latino scripsit, a faenore est nominatus. Faenus autem dictum a fetu, et quasi a fetura quadam pecuniae parientis atque increscentis, Varr. ap. Gell. 16, 12, 7 sq., and ap. Non. 54, 5 sq.; cf.: faenus et faeneratores et lex de credita pecunia fenebris a fetu dicta, quod crediti nummi alios pariant, ut apud Graecos eadem res tokos dicitur, Paul. ex Fest. p. 86 Müll.: cf.: faenum (so it should read, instead of faenus) appellatur naturalis terrae fetus;

    ob quam causam et nummorum fetus faenus est vocatum et de ea re leges fenebres,

    id. p. 94:

    idem pecunias his faenori dabat,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170:

    pecuniam faenore accipere,

    id. ib. 2, 3, 72, §

    169: Scaptius centesimis, renovato in singulos annos faenore, contentus non fuit,

    id. Att. 6, 3, 5:

    faenus ex triente Idib. Quint. factum erat bessibus,

    id. ib. 4, 15, 7:

    iniquissimo faenore versuram facere,

    id. ib. 16, 15, 5:

    Graeci solvent tolerabili faenore,

    id. ib. 6, 1, 16:

    pecuniam occupare grandi faenore,

    id. Fl. 21, 51:

    dives positis in faenore nummis,

    Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421:

    faenore omni solutus,

    id. Epod. 2, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Capital lent on interest (very rare):

    argenti faenus creditum,

    Plaut. Most. 3, 1, 101:

    faenus et impendium recusare,

    Cic. Att. 6, 1, 4.—
    2.
    Meton., that lent to the soil, i. e. the seed:

    quam bona fide terra creditum faenus reddit!

    Plin. 2, 63, 63, § 155.—
    B.
    Gain, profit, advantage: terra, quae nunquam recusat imperium, nec unquam sine usura reddit quod accepit, sed alias minore, plerumque majore cum faenore, Cic. de Sen. 15, 51; cf.:

    semina, quae magno faenore reddat ager,

    Tib. 2, 6, 22; and:

    cum quinquagesimo faenore messes reddit eximia fertilitas soli,

    Plin. 18, 17, 47, § 162:

    saepe venit magno faenore tardus amor,

    Prop. 1, 7, 26; cf.:

    at mihi, quod vivo detraxerit invida turba, Post obitum duplici faenore reddet Honos,

    id. 3 (4), 1, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > foenus

  • 8 solutio

    sŏlūtĭo, ōnis, f. [id.], a loosing, unloosing, dissolution (rare but class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    linguae,

    Cic. de Or. 1, 25, 114:

    totius hominis,

    id. Tusc. 3, 25, 61.— Plur.:

    ventris et stomachi solutiones,

    looseness, weakness, Plin. 23, 6, 60, § 112; cf.:

    stomachi solutio,

    Cels. 4, 5.—
    B.
    In partic., payment:

    solutio rerum creditarum,

    Cic. Off. 2, 24, 84:

    legatorum,

    id. Clu. 12, 34:

    justi crediti,

    Liv. 42, 5:

    nummorum,

    Dig. 46, 3, 54:

    Romae solutione impeditā fides concidit,

    Cic. Imp. Pomp. 7, 19:

    solutionem in procuratorem factam,

    Dig. 46, 8, 12:

    nominis Caerelliani,

    Cic. Att. 12, 51, 3:

    explicatā solutione,

    id. ib. 15, 20, 4.— Plur., Caes. B. C. 3, 20; cf. Dig. 46, tit. 3: De solutionibus et liberationibus.—
    II.
    Trop., a solution, explanation:

    non est quod expectes, ut solutionem tibi ostendam,

    Sen. Ben. 2, 34, 1:

    argumentorum,

    id. ib. 2, 34, 1:

    somnii,

    Vulg. Dan. 4, 3; Sen. Ben. 5, 12, 2:

    captionis sophisticae,

    Gell. 18, 2, 6 (for which:

    sophismatis resolutio,

    id. 18, 2, 6, § 10).

    Lewis & Short latin dictionary > solutio

См. также в других словарях:

  • čréditi — im nedov. (ẹ ẹ̑) agr. pasti živino s stalnim menjavanjem mesta na pašniku: redno črediti čréditi se 1. družiti se v večje skupine: srnjad se čredi v trope / oblaki se čredijo 2. nar. vrstiti se, menjavati se: delavci se čredijo pri delu, da ne… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • crediti in sofferenza —   Eng. bad debts   Crediti la cui riscossione non è certa, sia per la scadenza che per ammontare. Per ovviare a questi rischi, solitamente le banche si tutelano accantonando a riserva parte del reddito di esercizio, detta per perdite su crediti.… …   Glossario di economia e finanza

  • crediti correnti —   Eng. accounts receivables   Somma di denaro che deve essere ricevuta dai clienti nel breve termine. Questa somma rappresenta per l impresa una quota liquida a breve termine impiegata per eseguire pagamenti più o meno immediati …   Glossario di economia e finanza

  • Separatisten ex jure credĭti — Separatisten ex jure credĭti, s. Separation und Abgesonderte Befriedigung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • cartolarizzazione —   La cartolarizzazione è una operazione mediante la quale un certo numero di crediti generalmente di piccolo o medio piccolo importo ( crediti al consumo, leasing auto, bollette di utility ), ma può riguardare anche la cartolarizzazione di… …   Glossario di economia e finanza

  • Traité de Zurich — Le traité de Zurich met fin à au conflit qui oppose la coalition franco sarde à l’Autriche, le traité est négocié et signé entre le 10 et le 11 novembre 1859: les Autrichiens cèdent la Lombardie à la France qui la cède à la Savoie alors que… …   Wikipédia en Français

  • avere — 1a·vé·re v.tr., v.intr. (io ho) FO I. v.tr. I 1a. possedere beni, cose materiali: avere una casa, molti terreni, tanti soldi | ass., possedere ricchezze, essere ricco: non sempre quelli che hanno sono generosi | e chi più ne ha più ne metta,… …   Dizionario italiano

  • avere (1) — {{hw}}{{avere (1)}{{/hw}}A v. tr.  (pres. io hò , tu hai , egli ha , noi abbiamo , voi avete , essi hanno ; imperf. io avevo , tu avevi ; pass. rem. io ebbi , tu avesti , egli ebbe , noi avemmo , voi aveste , essi ebbero ; fut. io avrò , tu… …   Enciclopedia di italiano

  • clearing — {{hw}}{{clearing}}{{/hw}}s. m. inv. (econ.) Compensazione dei debiti coi crediti fra banche | Compensazione dei debiti per le importazioni coi crediti per le esportazioni, pattuita fra due Stati …   Enciclopedia di italiano

  • attivita' —   Eng. asset   Per definizione con attività o asset si indica la proprietà o il possesso di un bene che possa esprimere un valore monetario. In ambito contabile e finanziario si distinguono le attività correnti ( current assets ), le attività… …   Glossario di economia e finanza

  • concordato preventivo —   Il concordato preventivo è una procedura attivabile, mediante domanda al Tribunale competente, dalle società che si trovano in una stato di temporanea insolvenza, al fine di prevenire la dichiarazione di fallimento. In genere, si è ammessi al… …   Glossario di economia e finanza

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»